Ürün Açıklaması
Tanzimat döneminde ana dil öğretimine önem verilmeye başlanmasıyla birçok Türkçe dil bilgisi kitabı yazılmıştır. Bu kitaplardan biri Ahmet Cevdet Paşa ile Keçecizâde Fuat Paşa tarafından hazırlanan ve Encümen-i Dâniş'in açılış gününde (1851) Sultan Abdülmecit Han'a sunulan Kavâid-i Osmâniyye'dir. Kütahyalı Abdurrahman Fevzi Efendi’nin 1847’de yazmaya başladığı, 1861’de tamamladığı Mikyâsu’l-Lisân Kıstâsu’l-Beyân ise ana dilin kurallarını öğreten bir diğer eserdir. Ne var ki eser, yazarın ölümünden sonra 1882'de yayımlandığı için Kavâid-i Osmâniyye (1851) Tanzimat dönemi dil bilgisi kitaplarının ilki olarak kabul edilmektedir. Bu çalışmanın konusu Kavaid-i Osmaniyye’den dört yıl önce kaleme alınan; yazılış tarihi itibarıyla Tanzimat dönemi Türkçe dil bilgisi kitaplarının ilki olarak kabul edilmesi gereken Sarf-i Türkî (1847)'dir. Ahmet Nazif Efendi tarafından yazılan Sarf-ı Türkî'de Türkçe dil bilgisi kuralları Arapça ile karşılaştırılarak açıklanmış; Sîbeveyhi, Ferrâ, Ahfeş, Zeccâc, Zemahşerî, İmam Razî, İbn Harûf, Eskicizâde gibi Arapça dil bilgisi çalışmalarıyla tanınan bilginlerin eserlerindeki örneklere ve açıklamalara atıflarda bulunulmuştur. Sarf-ı Türkî, yazılış tarihi itibarıyla dönemin ilk eseri olmasının yanı sıra lisân-ı Osmânî tabiri yerine lisân-ı Türkî ya da Türkçe ifadelerinin kullanılması, Arapça dil bilgisi üzerine çalışmalarıyla tanınmış yukarıda anılan isimlere göndermeler yapılması ve bu bilginlerin eserlerinden örnekler verilmesi bakımından Tanzimat döneminde yazılmış diğer eserlerden ayrılmaktadır.Sarf-ı Türkî'nin Türk dili tarihi içerisindeki yerini karşılaştırmalı olarak ele alan ve metodolojisini ortaya koyan elinizdeki bu kitap; giriş, metin, dil bilgisi terimleri dizini, ekler dizini, sözlük, kişi isimleri sözlüğü ve tıpkıbasım bölümlerinden oluşmaktadır.
